” EY DÜNYA! SEN SÜSLENİP GÖZLERİNE GİRMEK İSTESEN DE, SALİH KULLARIM SENİ SEVMEZLER.

RİVAYET EDİLDİĞİNE GÖRE, İBRAHİM ALEYHİSSELAMA İNDİRİLEN SAHİFELER’DE ŞU SÖZLER VARDI:

” EY DÜNYA! SEN SÜSLENİP GÖZLERİNE GİRMEK İSTESEN DE, SALİH KULLARIM SENİ SEVMEZLER. BEN ONLARIN KALPLERİNE SANA BUĞZ ETME HİSSİNİ KOYDUM. BEN SENİ ONLARA LAYIK GÖRMEDİM. BEN SENİ DEĞERSİZ YARATTIM. SANA AİT OLAN BİR ŞEY BÜYÜK GÖRÜNSE DE, HAKİKATTE KÜÇÜKTÜR, KALICI VEHMİNİ VERSE DE, NİHAYETTE GEÇİCİDİR. HÜKMÜM ODUR Kİ, NE SEN KİMSEYE KALIRSIN, NE DE KİMSE SANA KALIR. SENİN ÜSTÜNE TİTREYEN, SENİ KISKANAN VE SENİN İÇİN KAVGA EDENLERİN BÜTÜN ÇABALARI DA BOŞUNADIR.

NE MUTLU SALİH KULLARIMA Kİ, KALPLERİNDE KENDİME KARŞI RIZA GÖRÜRÜM, DAVRANIŞLARINDA DA DOĞRULUK VE İSTİKAMETE ŞAHİD OLURUM. NE MUTLU ONLARA Kİ, KABİRLERİNDEN KALKTIKLARI ZAMAN, (HER TARAF ZİFİRİ KARANLIK OLMASINA RAĞMEN) ÖNLERİNDE NUR GÖRÜRLER VE (TEHLİKELERİN KOL GEZDİĞİ O MEÇHUL YERDE) MELEKLERİN ÖZENLİ REFAKATLERİNDE YÜRÜYÜP İNANDIKLARI (VE SEVDALANDIKLARI) CENNETİME GİRERLER.”

“MÜKAŞEFETÜ’L-KULUB” – İMAM GAZALİ HAZRETLERİ..

Suhuf-u İbrahim

Kur’an-ı Kerim’de ” Suhuf-u Ûla (ilk sahifeler)”den bahsedilmektedir. Bunların yukarıda bildirilen sahifeler olduğu anlaşılmaktadır (Taha, 20/133). Ayrıca A’lâ süresinin 18. ve Necm süresinin 36. ayetlerinde Suhufuİbrahim‘den ve Suhuf-u Müsâ’dan bahsedilmektedir. Bu iki suhufun içerdiği hükümlerle ilgili olarak Necm süresi 38. ayet ve devamında bilgi verilmektedir. Müsâ’nın sahifeleri ifadesiyle Tevrat kastedilmekle beraber,İbrahim‘in sahifeleri hakkında Kur’ân’ın dışında, her hangi bir yerde yeterli bilgi yoktur. Hattâ Yahudilerin ve Hıristiyanların kutsal metinlerinde bile bunlardan söz edilmez. Sadece Kur’ân-ı Kerim’de birisi Necm suresi 36. ayetinin devamında, birisi de A’lâ süresinde olmak üzere iki yerde Hz.İbrahim‘in getirdiği talimattan bazı bölümler zikredilmiştir (Mevdûdî, Tefhimül-Kur’an, terc, heyet, VI, 32).

Hz. İbrahim (a.s) indirilen sahifelerin mübarek ramazan ayının ilk gecesi indirildiğine dair Vâsıle b. el-Eska’ (r.a)’den gelen bir rivayet vardır (Ahmed İbn Hanbel, IV, 107).