Posted by alfaomega230 Ekim 24, 2010
81- Hani Allah peygamberlerden ‘kesin bir söz (misak)’ almıştı: “Andolsun size kitap ve hikmetten verip sonra size beraberinizdekini doğrulayan bir elçi geldiğinde, ona kesin olarak iman edecek ve ona yardımda bulunacaksınız.” Demişti ki: “Bunu ikrar ettiniz ve bu ağır yükümü aldınız mı?” Onlar: “İkrar ettik” demişlerdi de “Öyleyse şahid olun, Ben de sizinle birlikte şahid olanlardanım” demişti.
82- Artık kim bundan sonra yüz çevirirse, onlar fasık olanlardır.
Posted in 4- Kur'an (Hz. Muhammed) | Hani Allah peygamberlerden ‘kesin bir söz (misak)’ almıştı için yorumlar kapalı
Posted by alfaomega230 Ekim 14, 2010
(Markos 13:1-31; Luka 21:5-33)
İsa tapınaktan çıkıp giderken, öğrencileri, tapınağın binalarını O’na göstermek için yanına geldiler. 2İsa onlara, «Bütün bunları görüyor musunuz?» dedi. «Size doğrusunu söyleyeyim, burada taş üstünde taş kalmayacak, hepsi yıkılacak!»
3İsa, Zeytin dağında otururken öğrencileri yalnız olarak yanına geldiler. «Söyle bize» dediler, «bu dediklerin ne zaman olacak, senin gelişini ve çağın bitimini gösteren belirti ne olacak?»
4İsa onlara şu karşılığı verdi: «Sakın kimse sizi saptırmasın! 5Birçokları, `Mesih benim’ diyerek benim adımla gelecek, birçok kişiyi saptıracaklar. 6Savaş gürültüleri, savaş haberleri duyacaksınız. Korkmayın sakın! Bunların olması gerek, ama bu daha son demek değildir. 7Ulus ulusa, devlet devlete savaş açacak; yer yer kıtlıklar, depremler olacak. 8Bütün bunlar, doğum sancılarının başlangıcıdır.
9«O zaman sizi sıkıntıya sokacaklar ve öldürecekler. Benim adımdan ötürü tüm uluslar sizden nefret edecek. 10O zaman birçok kişi imandan sapacak, birbirlerini ele verecek ve birbirlerinden nefret edecekler. 11Birçok sahte peygamber türeyecek ve bunlar birçok kişiyi saptıracak. 12Kötülüklerin çoğalmasından ötürü birçoklarının sevgisi soğuyacak. 13Ama sonuna kadar dayanan kurtulacaktır. 14Göksel Egemenliğin bu müjdesi tüm uluslara bir tanıklık olmak üzere bütün dünyada duyurulacak, ve son o zaman gelecektir.
15–16«Danyal peygamberin sözünü ettiği yıkıcı iğrenç şeyin kutsal yerde dikildiğini gördüğünüz zaman (okuyan anlasın), Yahudiye’de olanlar dağlara kaçsın. 17Damda olan, evindeki eşyalarını almak için aşağı inmesin. 18Tarlada olan, abasını almak için geri dönmesin. 19O günlerde gebe olan, çocuk emziren kadınların vay haline! 20Dua edin ki, kaçışınız kışa ya da Sept gününe rastlamasın. 21Çünkü o günlerde öyle korkunç bir sıkıntı olacak ki, dünyanın başlangıcından bu yana böylesi olmamış, ondan sonra da olmayacaktır. 22O günler kısaltılmamış olsaydı, hiç kimse kurtulamazdı. Ama seçilmiş olanlar uğruna o günler kısaltılacak. 23Eğer o zaman biri size, `İşte Mesih burada’, ya da `İşte şurada’ derse, inanmayın. 24Çünkü sahte mesihler, sahte peygamberler türeyecek; bunlar büyük mucizeler ve harikalar yaratacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse, seçilmiş olanları bile saptıracaklar. 25İşte size önceden söylemiş bulunuyorum.
26«Bunun için size, `İşte Mesih çölde’ derlerse gitmeyin. `Bakın, iç odalarda’ derlerse inanmayın. 27Çünkü İnsanoğlu’nun gelişi, doğuda çakıp batıya kadar her taraftan görülen şimşek gibi olacaktır.
28«Leş neredeyse, akbabalar oraya üşüşecek.
29«O günlerin sıkıntısından hemen sonra,
`Güneş kararacak,
ay ışığını vermez olacak,
yıldızlar gökten düşecek
ve göksel güçler sarsılacak.’
30«O zaman İnsanoğlu’nun belirtisi gökte görünecek. Yeryüzündeki bütün halklar ağlayıp dövünecek, İnsanoğlu’nun gökteki bulutlar üzerinde büyük güç ve görkemle geldiğini görecekler. 31Kendisi, güçlü bir borazan sesiyle meleklerini gönderecek ve onlar, O’nun seçtiklerini, göklerin bir ucundan öbür ucuna kadar dört yelden alıp bir araya toplayacaklar.
32«İncir ağacından ders alın! Dalları filizlenip yapraklarını sürünce, yaz mevsiminin yakın olduğunu anlarsınız. 33Aynı şekilde, bütün bunların gerçekleştiğini gördüğünüzde bilin ki, İnsanoğlu yakındır, kapıdadır. 34Size doğrusunu söyleyeyim, bütün bunlar olmadan bu kuşak[bb] ortadan kalkmayacak. 35Gök ve yer ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.
(Mar.13:32-37; Luk.12:41-48; 17Luk.12:26-30,34-36)
36«O günü ve saati, ne gökteki melekler, ne de Oğul bilir; Baba’dan başka kimse bilmez. 37Nuh’un günlerinde nasıl olduysa, İnsanoğlu’nun gelişinde de öyle olacak. 38Nuh’un gemiye bindiği güne dek, tufandan önceki günlerde insanlar yiyip içiyor, evlenip evlendiriliyorlardı. 39Tufan gelinceye, hepsini süpürüp götürünceye dek başlarına geleceklerden habersizdiler. İnsanoğlu’nun gelişi de öyle olacak. 40O gün tarlada bulunan iki kişiden biri alınacak, biri bırakılacak. 41Değirmende buğday öğüten iki kadından biri alınacak, biri bırakılacak.
42«Bunun için uyanık kalın. Çünkü Rabbinizin geleceği günü bilemezsiniz. 43Ama şunu bilin ki, ev sahibi, hırsızın gece hangi saatte geleceğini bilse, uyanık durur, evinin soyulmasına fırsat vermez. 44Bunun için siz de hazır olun! Çünkü İnsanoğlu, ummadığınız bir saatte gelecektir.
45«Efendinin, hizmetkârlarına vaktinde yiyecek vermek için üzerlerinde yetkili kıldığı güvenilir ve akıllı köle kimdir? 46Efendisi eve döndüğünde işinin başında bulacağı o köleye ne mutlu! 47Size doğrusunu söyleyeyim, efendisi onu tüm malının üzerinde yetkili kılacak. 48–51Ama o köle kötü olur da kendi kendine, `Efendim gecikiyor’ der ve yoldaşlarını dövmeye başlarsa, sarhoşlarla birlikte yiyip içerse, efendisi, onun beklemediği bir günde, ummadığı bir saatte gelecek, onu şiddetle cezalandıracak ve ikiyüzlülerle bir tutacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.
Posted in 3- İncil (Hz. İsa) | Sonun Belirtileri için yorumlar kapalı
Posted by alfaomega230 Ekim 13, 2010
BÖLÜM 2
Hez.2: 1 Bana, “Ey insanoğlu, ayağa kalk, seninle konuşacağım” dedi.
Hez.2: 2 O benimle konuşur konuşmaz Ruh içime girdi, beni ayaklarımınüzerinde durdurdu; benimle konuşanı duydum.
Hez.2: 3 Bana, “Ey insanoğlu, seni İsrail halkına, bana başkaldıran o asi ulusa gönderiyorum” dedi, “Onlar ve ataları bugüne kadar bana karşı geldiler.
Hez.2: 4 Bu halk dikbaşlı ve inatçıdır. Seni onlara gönderiyorum.Onlara, ‘Egemen RAB şöyle diyor diyeceksin.
Hez.2: 5 Bu asi halk seni ister dinlesin, ister dinlemesin, yine dearalarında bir peygamber olduğunu bilecektir.
Hez.2: 6 Sen, ey insanoğlu, onlardan ve sözlerinden korkma! Çevrendeçalılar, dikenler olsa, akrepler arasında yaşasan bile korkma. Asi bir halk olsalar bile, onların söyleyeceklerinden korkma, onlar yüzünden yılgınlığa düşme.
Hez.2: 7 Seni ister dinlesinler, ister dinlemesinler, onlara sözlerimi söyleyeceksin. Çünkü onlar asi bir halktır.
Hez.2: 8 Sen, ey insanoğlu, sana söyleyeceğimi dinle! Bu başkaldıranhalk gibi asi olma! Ağzını aç, sana vereceğimi ye!”
Hez.2: 9 Baktım, bana doğru uzanmış bir el gördüm; içinde tomar halinde bir kitap vardı.
Hez.2: 10 Tomarı önümde açtı, her iki yanı da yazılıydı. Oradaağıtlar, iniltiler, figanlar yazılıydı.
BÖLÜM 3
Hez.3: 1 Bana, “Ey insanoğlu, sana verileni ye. Bu tomarı yediktensonra git, İsrail halkına seslen” dedi.
Hez.3: 2 Böylece ağzımı açtım, yemem için tomarı bana verdi.
Hez.3: 3 Bana, “Ey insanoğlu, sana verdiğim tomarı ye, mideni onunladoldur” dedi. Bunun üzerine tomarı yedim. Bal gibi tatlı geldi bana.
Hez.3: 4 Sonra şöyle dedi: “Ey insanoğlu, İsrail halkına git, onlarasözlerimi ilet.
Hez.3: 5 Çünkü seni konuşması anlaşılmaz, dili zor bir halka değil,İsrail halkına gönderiyorum.
Hez.3: 6 Evet, seni konuşması anlaşılmaz, dili zor, dediklerini anlamadığın halklara göndermiyorum. Onlara gönderseydim, seni dinlerlerdi.
Hez.3: 7 İsrail halkı seni dinlemek istemeyecektir, çünkü o benidinlemek istemiyor. Bütün İsrail halkı dikbaşlı ve inatçıdır.
Hez.3: 8 Seni onlar kadar inatçı yapacağım, senin alnını onlarınkikadar katılaştıracağım.
Hez.3: 9 Alnını çakmak taşından daha sert bir kaya gibi yapacağım.Her ne kadar asi bir halksalar da onlardan korkma, yılma.”
Hez.3: 10 Bana, “Ey insanoğlu, iyice dinle ve sana söyleyeceklerimiyüreğine yerleştir” dedi,
Hez.3: 11 “Şimdi sürgünde yaşayan halkına git ve seni ister dinlesinler, ister dinlemesinler, onlara, ‘Egemen RAB şöyle diyor de.”
Hez.3: 12 Sonra Ruh beni kaldırdı ve arkamda, “RAB’bin görkeminekendi yerinde övgüler olsun!” diye büyük bir gürleme duydum.
Hez.3: 13 Canlı yaratıkların birbirine çarpan kanatlarının çıkardığısesi, yanlarındaki tekerleklerin gürültüsünü, büyük bir gürlemeduydum.
Hez.3: 14 Ruh beni kaldırıp götürdü. RAB’bin güçlü eli üzerimdeolduğu halde, üzüntüyle, öfkeyle gittim.
Hez.3: 15 Kevar Irmağı kıyısındaki Tel-Abib’de yaşayan sürgünlerin yanına geldim. Orada, yaşadıkları yerde onların arasında şaşkınlık içinde yedi gün kaldım.
Posted in 1- Tevrat (Hz. Musa), 5 - Hz. Hezekiel | RAB, HEZEKİEL’İ ÇAĞIRIYOR için yorumlar kapalı
Posted by alfaomega230 Ekim 10, 2010
16, 17. (EY MUHAMMED!) KİTAPTA (KUR’AN’DA) MERYEM’İ DE AN. HANİ AİLESİNDEN AYRILARAK DOĞU TARAFINDA BİR YERE ÇEKİLMİŞ VE (KENDİNİ ONLARDAN UZAK TUTMAK İÇİN) ONLARLA ARASINDA BİR PERDE GERMİŞTİ. BİZ, ONA CEBRAİL’İ GÖNDERMİŞTİK DE ONA TAM BİR İNSAN ŞEKLİNDE GÖRÜNMÜŞTÜ.
18. MERYEM, “SENDEN, RAHMÂN’A SIĞINIRIM. EĞER ALLAH’TAN ÇEKİNEN BİRİ İSEN (BANA KÖTÜLÜK ETME)” DEDİ.
19. CEBRAİL, “BEN ANCAK RABBİNİN ELÇİSİYİM. SANA TERTEMİZ BİR ÇOCUK BAĞIŞLAMAK İÇİN GÖNDERİLDİM” DEDİ.
20. MERYEM, “BANA HİÇBİR İNSAN DOKUNMADIĞI VE İFFETSİZ BİR KADIN OLMADIĞIM HALDE, BENİM NASIL ÇOCUĞUM OLABİLİR?” DEDİ.
21. CEBRAİL, “EVET, ÖYLE. RABBİN DİYOR Kİ: O BENİM İÇİN ÇOK KOLAYDIR. ONU İNSANLARA BİR MUCİZE, KATIMIZDAN BİR RAHMET KILMAK İÇİN BÖYLE TAKDİR ETTİK. BU ZATEN (EZELDE) HÜKME BAĞLANMIŞ BİR İŞTİR” DEDİ.
22. BÖYLECE MERYEM ÇOCUĞA GEBE KALDI VE ONUNLA UZAK BİR YERE ÇEKİLDİ.
23. DOĞUM SANCISI ONU BİR HURMA AĞACINA YÖNELTTİ. “KEŞKE BUNDAN ÖNCE ÖLSEYDİM DE UNUTULUP GİTMİŞ OLSAYDIM!” DEDİ.
24. BUNUN ÜZERİNE (CEBRAİL) AĞACIN ALTINDAN ONA ŞÖYLE SESLENDİ: “ÜZÜLME, RABBİN SENİN ALT TARAFINDA BİR DERE AKITTI.”
25. . “HURMA AĞACINI KENDİNE DOĞRU SİLKELE Kİ SANA TAZE HURMA DÖKÜLSÜN.”
26. “YE, İÇ, GÖZÜN AYDIN OLSUN. İNSANLARDAN BİRİNİ GÖRECEK OLURSAN, “ŞÜPHESİZ BEN RAHMÂN’A SUSMAYI ADADIM. BUGÜN HİÇBİR İNSAN İLE KONUŞMAYACAĞIM” DE.
27. KUCAĞINDA ÇOCUĞU İLE HALKININ YANINA GELDİ. ONLAR ŞÖYLE DEDİLER: “EY MERYEM! ÇOK ÇİRKİN BİR ŞEY YAPTIN!”
28. “EY HÂRÛN’UN KIZ KARDEŞİ! SENİN BABAN KÖTÜ BİR KİMSE DEĞİLDİ. ANNEN DE İFFETSİZ DEĞİLDİ.”
29. BUNUN ÜZERİNE (MERYEM, ÇOCUKLA KONUŞUN DİYE) ONA İŞARET ETTİ. “BEŞİKTEKİ BİR BEBEKLE NASIL KONUŞURUZ?” DEDİLER.
30. BEBEK ŞÖYLE KONUŞTU: “ŞÜPHESİZ BEN ALLAH’IN KULUYUM. BANA KİTABI (İNCİL’İ) VERDİ VE BENİ BİR PEYGAMBER YAPTI.”
31. “NEREDE OLURSAM OLAYIM BENİ KUTLU VE ERDEMLİ KILDI VE BANA YAŞADIĞIM SÜRECE NAMAZI VE ZEKATI EMRETTİ.”
32. “BENİ ANAMA SAYGILI KILDI. BENİ AZGIN BİR ZORBA KILMADI.”
33. “DOĞDUĞUM GÜN, ÖLECEĞİM GÜN VE DİRİLTİLECEĞİM GÜN BANA SELÂM (ESENLİK VERİLMİŞTİR).”
34. HAKKINDA ŞÜPHEYE DÜŞTÜKLERİ HAK SÖZE GÖRE MERYEM OĞLU İSA İŞTE BUDUR.
35. ALLAH’IN ÇOCUK EDİNMESİ DÜŞÜNÜLEMEZ. O BUNDAN YÜCEDİR, UZAKTIR. BİR İŞE HÜKMETTİĞİ ZAMAN ONA SADECE “OL!” DER VE O DA OLUVERİR.
36. ŞÜPHESİZ, ALLAH, BENİM DE RABBİM, SİZİN DE RABBİNİZDİR. ÖYLEYSE (YALNIZ) O’NA KULLUK EDİN. BU, DOSDOĞRU BİR YOLDUR.
Posted in 4- Kur'an (Hz. Muhammed) | BANA YAŞADIĞIM SÜRECE NAMAZI VE ZEKATI EMRETTİ.. için yorumlar kapalı
Posted by alfaomega230 Mayıs 2, 2010
KEHF SURESİ, 1-10. AYETLER..
1. HAMD, KULUNA KİTAB’I (KUR’AN’I) İNDİREN VE ONDA HİÇBİR EĞRİLİK YAPMAYAN ALLAH’A MAHSUSTUR.
2, 3, 4. (ALLAH ONU), KATINDAN GELECEK ŞİDDETLİ BİR AZAP İLE (İNANMAYANLARI) UYARMAK, SALİH AMELLER İŞLEYEN MÜ’MİNLERİ, İÇLERİNDE EBEDİ OLARAK KALACAKLARI GÜZEL BİR MÜKÂFAT (CENNET) İLE MÜJDELEMEK VE “ALLAH BİR ÇOCUK EDİNDİ” DİYENLERİ DE UYARMAK İÇİN DOSDOĞRU BİR KİTAP KILDI.
5. BU KONUDA NE KENDİLERİNİN, NE DE ATALARININ HİÇBİR BİLGİSİ YOKTUR. NE BÜYÜK BİR SÖZ (BU) AĞIZLARINDAN ÇIKAN! ONLAR ANCAK YALAN SÖYLÜYORLAR.
6. DEMEK SEN, BU SÖZE (KUR’AN’A) İNANMAZLARSA, ARKALARINDAN ÜZÜLEREK ÂDETA KENDİNİ TÜKETECEKSİN!
7. İNSANLARIN HANGİSİNİN DAHA GÜZEL AMEL YAPTIĞINI DENEYELİM DİYE ŞÜPHESİZ BİZ YERYÜZÜNDEKİ ŞEYLERİ ONA BİR ZİNET YAPTIK.
8. BİZ, ELBETTE (ZAMANI GELİNCE) YERYÜZÜNDEKİ HER ŞEYİ BİR KURU TOPRAK HALİNE GETİRECEĞİZ.
EFENDİMİZ HZ. MUHAMMED ALEYHİSSELAMULLAH HAZRETLERİ, HERKESİN BU AYETLERİ EZBERLEMESİ GEREKTİĞİNİ İFADE ETMİŞLERDİR..
1. EL HAMDÜ LİLLAHİLLEZI ENZELE ALA ABDİHİL KİTABE VE LEM YEC’AL LEHU IVECA
2. KAYYİMEL Lİ YÜNZİRA BE’SEN ŞEDIDEM MİL LEDÜNHÜ VE YÜBEŞŞİRAL MÜ’MİNINELLEZINE YA’MELUNES SALİHATİ ENNE LEHÜM ECRAN HASENA
3. MAKİSINE FIHİ EBEDA
4. VE YÜNZİRALLEZINE KALÜTTEHAZELLAHÜ VELEDA
5. MA LEHÜM BİHI MİN ILMİV VE LA Lİ ABAİHİM KEBÜRAT KELİMETEN TAHRUCÜ MİN EFVAHİHİM İY YEKULUNE İLLA KEZİBA
6. FE LEALLEKE BAHIUN NEFSEKE ALA ASARİHİM İL LEM YÜ’MİNU Bİ HAZEL HADISİ ESEFA
7. İNNA CEALNA MA ALEL ERDI ZINETEL LEHA LİNEBLÜVEHÜM EYYÜHÜM AHSENÜ AMELA
8. VE İNNA LE CAILUNE MA ALEYHA SAIYDEM CÜRUZA
9. EM HASİBTE ENNE ASHABEL KEHFİ VER RAKIYMİ KANU MİN AYATİNA ACEBA
10. İZ EVEL FİTYETÜ İLEL KEHFİ FE KALU RABBENA ATİNA MİL LEDÜNKE RAHMETEV VE HEYYİ’ LENA MİN EMRİNA RAŞEDA
Posted in 4- Kur'an (Hz. Muhammed) | ASHAB-I KEHF’İN DUASI.. DECCAL’DEN KORUNMANIN YOLU!.. için yorumlar kapalı
